Ekspresjonizm abstrakcyjny to kierunek w sztuce, który powstał w Stanach Zjednoczonych w latach 40. XX wieku. To właśnie wtedy artyści, tacy jak Jackson Pollock, Mark Rothko czy Willem de Kooning, zaczęli tworzyć dzieła, które nie przedstawiały rzeczywistości w sposób dosłowny, ale były pełnym emocji zapisem ich wewnętrznych przeżyć.
Dla twórców tego nurtu najważniejszy był gest, ruch, kolor i ekspresja. Zamiast tworzyć realistyczne obrazy, artyści malowali z ogromnym zaangażowaniem emocjonalnym – czasem dynamicznie, chaotycznie, innym razem spokojnie i kontemplacyjnie. Obraz stawał się polem bitwy – między artystą a jego emocjami.
Nie chodziło o to, co obraz przedstawia, ale co wywołuje w odbiorcy. Ekspresjonizm abstrakcyjny to sztuka, która mówi językiem uczuć: nie trzeba jej rozumieć, wystarczy ją poczuć. Dlatego właśnie ten kierunek tak silnie związany jest z emocjami – zarówno twórcy, jak i widza.
