Pojazd autonomiczny w badaniu kosmosu to specjalny robot lub łazik, który potrafi poruszać się i wykonywać zadania bez bezpośredniego sterowania przez człowieka. Jest zaprojektowany do działania w trudnych, odległych i niebezpiecznych warunkach – takich jak powierzchnia Marsa, Księżyca czy nawet księżyców innych planet.
Jak jest zbudowany?
Taki pojazd ma bardzo złożoną budowę, dostosowaną do warunków panujących w kosmosie. Zazwyczaj składa się z:
-
Systemu jezdnego (np. kół lub gąsienic) – pozwala mu poruszać się po nierównym terenie, piaskach, skałach.
-
Paneli słonecznych lub baterii – dostarczają energii potrzebnej do działania.
-
Komputerów pokładowych i oprogramowania – umożliwiają analizowanie danych i podejmowanie samodzielnych decyzji, np. omijanie przeszkód.
-
Kamer i czujników – służą do nawigacji, obserwacji otoczenia i przesyłania zdjęć na Ziemię.
-
Ramion i narzędzi badawczych – pozwalają pobierać próbki gleby, wiercić, analizować skład chemiczny skał.
Do czego służy?
Pojazdy autonomiczne pomagają w:
-
badaniu powierzchni planet i księżyców – zbierają dane, których człowiek nie mógłby zdobyć bezpiecznie,
-
analizowaniu próbek gleby i skał,
-
fotografowaniu i tworzeniu map terenu,
-
poszukiwaniu śladów wody lub życia,
-
przygotowywaniu misji załogowych – badają warunki, zanim poleci tam człowiek.
